Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

H παρουσία (Μέρος 2ο)

Προσπαθώντας σαν ανθρωπότητα να τα μάθουμε αυτά, αρχίσαμε να παρατηρούμε την κίνηση των άστρων, την ροή των εποχών, την ανατολή και την δύση του Ήλιου και βάσει αυτών αρχίσαμε να δομούμε μια τάξη όπου τοποθετήσαμε μέσα όλες μας τις παρατηρήσεις. Αυτό το ονομάσαμε κόσμο μας και συνεχίσαμε να τον παρατηρούμε και να τον νιώθουμε σαν σπίτι μας. Μέχρι και τον εικοστό αιώνα όπου αυτό το σπίτι αρχίσαμε να το εκμεταλλευόμαστε με τον πιο λυσσαλέο τρόπο. Και στα τέλη του αιώνα αρχίσαμε να βλέπουμε τα αποτελέσματα αυτής της υπερεκμετάλλευσης. Ο τόπος που μας έδινε ζωή έχει αρχίσει και αρρωσταίνει. Εμείς ενεργούμε σαν μια τερατώδης μηχανή που ενώ βλέπουμε πως οδεύουμε προς την καταστροφή μας, δεν ξέρουμε με ποιόν τρόπο να την σταματήσουμε. Ίσως και να πιστεύουμε πως τώρα πια δεν μπορεί να σταματήσει. Υπάρχει ευτυχώς μια μερίδα επιστημόνων που εργάζονται καθημερινά για να βρουν λύσεις που να τροποποποιούν τα αποτελέσματα της υπερεκμετάλευσης εφευρίσκοντας ολιστικούς τρόπους παραγωγής ενέργειας και εκμετάλευσης της γης.

Ας γυρίσουμε όμως λίγο πίσω. Στον νου μας, που κάνει όλη την δουλειά. Που μας οδηγεί στο να ενεργούμε με συγκεκριμένους τρόπους. Ας πάρουμε λίγη απόσταση από το γεγονός και ας το αντικρύσουμε ξανά. Κάτι μέσα μας ξέρει πολύ καλά πως μπορεί να πάρει απόσταση από αυτό που πιστεύει σαν δεδομένο. Τι μπορεί να είναι όμως εκείνο που μπορεί να ενεργεί έστω και για λίγο χωρίς την παρουσία του νου μας;
Kalliopi

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου